نشد که از تو بخوانیم و خون جگر نشویم
پُر از شــــــراره نگردیم و شعله ور نشویم
تویی شکســـته ترین بغض در زمانه ی ما
چگونه با تو بمانـــــــــیم و دیده تر نشویم
تو آفتــــــــــــابی و سوی خداست مقصد تو
روا مبــاد که ما با تو همســــــــــفر نشویم
میـــان ما و شما صد هزار فرسنــــگ است
کـــــرم نمـــا که از ایـن دور، دورتر نشویم
خـــــــــدا کنـــــد که به فــکر غریبیت باشیم
خــــدا کنــــــد که برای تو درد ســـر نشویم